Κάνει μια κητογόνος διατροφή να αυξήσει την τεστοστερόνη σας;
Πίνακας περιεχομένων:
- Ο μηχανισμός δράσης
- Σε αντίθεση με την αντιεπιληπτική κετογόνο διατροφή, η δίαιτα Atkins προορίζεται να είναι δίαιτα με απώλεια βάρους. Παρέχει υψηλότερη πρόσληψη υδατανθράκων και δεν καθορίζει καμία απαιτούμενη ποσότητα πρωτεΐνης και λίπους. Κατά τη διάρκεια της φάσης επαγωγής, η πρόσληψη υδατανθράκων ορίζεται στα 20 γραμμάρια την ημέρα. Σε μεταγενέστερες φάσεις, επιτρέπονται έως και 100 γραμμάρια ημερησίως, εφόσον συνεχίζεται η απώλεια βάρους. Αν και η δίαιτα επιτρέπει μια απεριόριστη πρόσληψη λίπους και πρωτεΐνης, δεν θα λειτουργούσε αν πραγματικά φάγατε τεράστιες ποσότητες αυτών των τροφών κάθε μέρα. Όταν η δίαιτα είναι επιτυχής, δημιουργεί ένα αίσθημα κορεσμού αφού τρώει μικρότερες μερίδες τροφής.
Η διατροφή κετογόνου αναπτύχθηκε αρχικά ως δίαιτα επιληψίας και ακολουθεί ένα πρωτόκολλο χαμηλών υδατανθράκων. Αν και όχι η ίδια δίαιτα, ο Δρ. Robert Atkins διαφήμισε ένα κετογόνο σχήμα απώλειας βάρους βασισμένο σε αρχές παρόμοιες με αυτές της αρχικής κετογόνου δίαιτας. Ούτε η αρχική κετογενική διατροφή ούτε η δίαιτα Atkins οδηγούν σε αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης. Μερικές μελέτες δείχνουν ότι η προσέγγιση χαμηλών υδατανθράκων μπορεί ακόμη και να μειώσει τα επίπεδα τεστοστερόνης.
Αν και η διαιτητική προσέγγιση του Wilders ήταν επιτυχής, οι ιατρικές θεραπείες έγιναν σύντομα διαθέσιμες και η πολύ πιο περίπλοκη διαιτητική προσέγγιση δεν πήρε πλέον το επίκεντρο της κοινότητας της επιληψίας. Η κετογενής δίαιτα, ωστόσο, χρησιμοποιείται ακόμα για τη θεραπεία επιληπτικών ασθενών που δεν λαμβάνουν ανακούφιση από τις συμβατικές προσεγγίσεις και χρησιμοποιείται ευρέως ως δίαιτα απώλειας βάρους.
Ο μηχανισμός δράσης
Η κετογενής προσέγγιση χαμηλών υδατανθράκων, με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, αναγκάζει τον εγκέφαλο να αλλάξει από τη χρήση γλυκόζης σε χρήση κετονικών σωμάτων, ενός παραπροϊόντος του μεταβολισμού του λίπους ως καύσιμο. Αυτή η αλλαγή στον μεταβολισμό του εγκεφάλου, επίσης γνωστή ως κέτωση, μπορεί να έχει μια ηρεμιστική επίδραση στους νευρώνες, καθιστώντας λιγότερο πιθανό να εισέλθουν σε ένα διεγερτικό τρόπο του είδους που μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις.
Σε αντίθεση με την αντιεπιληπτική κετογόνο διατροφή, η δίαιτα Atkins προορίζεται να είναι δίαιτα με απώλεια βάρους. Παρέχει υψηλότερη πρόσληψη υδατανθράκων και δεν καθορίζει καμία απαιτούμενη ποσότητα πρωτεΐνης και λίπους. Κατά τη διάρκεια της φάσης επαγωγής, η πρόσληψη υδατανθράκων ορίζεται στα 20 γραμμάρια την ημέρα. Σε μεταγενέστερες φάσεις, επιτρέπονται έως και 100 γραμμάρια ημερησίως, εφόσον συνεχίζεται η απώλεια βάρους. Αν και η δίαιτα επιτρέπει μια απεριόριστη πρόσληψη λίπους και πρωτεΐνης, δεν θα λειτουργούσε αν πραγματικά φάγατε τεράστιες ποσότητες αυτών των τροφών κάθε μέρα. Όταν η δίαιτα είναι επιτυχής, δημιουργεί ένα αίσθημα κορεσμού αφού τρώει μικρότερες μερίδες τροφής.
Μειωμένη τεστοστερόνη
Υπάρχουν ενδείξεις ότι τόσο η αρχική δίαιτα με δίαιτα κετογόνου όσο και η χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες μειώνουν τα επίπεδα ελεύθερης τεστοστερόνης στο αίμα. Σύμφωνα με μια μελέτη σε ζώα που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Σεπτεμβρίου του 2005 «Επιληψία & Συμπεριφορά», η αρχική κετογενής διατροφή μειώνει τα επίπεδα στο αίμα των στεροειδών ορμονών, όπως η προγεστερόνη και η τεστοστερόνη. Μια άλλη μελέτη των παχύσαρκων γυναικών που δημοσιεύθηκε το τεύχος του Δεκεμβρίου του 2005 με τίτλο «Διατροφή και Μεταβολισμός» διαπίστωσε ότι μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, όπως η δίαιτα Atkins, οδηγεί σε μειώσεις των επιπέδων ινσουλίνης τεστοστερόνης και νηστείας. Παρόμοιες μειώσεις στα επίπεδα τεστοστερόνης εντοπίστηκαν σε μια παλαιότερη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου 1986 του περιοδικού "The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism"."Οι ερευνητές προτείνουν ότι η κέτωση σχετίζεται άμεσα με τη μείωση των επιπέδων των στεροειδών ορμονών στο αίμα.