Πώς να διαγνώσουν πυρετό του δάγκειου πυρετού με εργαστηριακές εξετάσεις

Δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο διατρέχουν τον κίνδυνο πυρετού του δάγκου, μια ασθένεια που μοιάζει με γρίπη που μεταδίδεται από το δάγκωμα ενός κουνούπι. Καθώς τα ταξίδια σε τροπικές και υποτροπικές τοποθεσίες έχουν γίνει πιο συνηθισμένες, περιπτώσεις πυρετού του δάγκειου πυρετού μπορεί να εμφανιστούν οπουδήποτε και να μην είναι εξοικειωμένοι με τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης σε ψυχρότερα κλίματα. Πολλές λοιμώξεις του δάγγειου πυρετού είναι ήπιες ή εντελώς ασυμπτωματικές, αλλά ο πυρετός του δάγκειου πυρετού και οι πιο σοβαρές περιπτώσεις αιμορραγικού πυρετού του δαγκείου μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα. Χωρίς εμβόλιο ή ειδικές αντιιικές θεραπείες, η έγκαιρη ταυτοποίηση και η υποστηρικτική θεραπεία είναι τα κλειδιά για την ταχύτερη αποκατάσταση και πρόληψη σοβαρών επιπλοκών. Η ακριβής διάγνωση εξαρτάται από την αναγνώριση του κινδύνου, των σημείων και συμπτωμάτων του δάγκειου πυρετού και της ενδεδειγμένης χρήσης των εργαστηριακών εξετάσεων.

Βίντεο της Ημέρας

Λοιμώξεις του δάγκειου πυρετού

Οι λοιμώξεις του δάγκειου πυρετού, συμπεριλαμβανομένου του πυρετού του δάγκειου πυρετού και του αιμορραγικού πυρετού του δάγκειου, αναπτύσσονται μετά από ένα δάγκωμα από ένα είδος κουνουπιδιού Aedes που φέρει ένα από τα τέσσερα στελέχη του ιού του δαγκείου. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε περιοχές που διατρέχουν κίνδυνο για δάγκειο δάγκος και 50 εκατομμύρια μολύνσεις συμβαίνουν κάθε χρόνο. Οι χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, της Καραϊβικής, της Αφρικής, της Νοτιοανατολικής Ασίας, του Δυτικού Ειρηνικού και της Ανατολικής Μεσογείου φιλοξενούν τα κουνούπια που φιλοξενούν τον ιό του δάγγειου δαγκείου. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις από το 1980 στη Χαβάη, το Τέξας και τη Φλόριντα. Αν και τα τσιμπήματα των κουνουπιών είναι το συνηθισμένο μέσο μετάδοσης του ιού του δάγκειου πυρετού, οι μολύνσεις μπορούν επίσης να μεταδοθούν από μολυσμένο αίμα κατά τη διάρκεια μεταγγίσεων, μεταμοσχεύσεων οργάνων ή συμβάντων με βελόνες. Ο ιός μπορεί επίσης να περάσει από μια μολυσμένη μητέρα στο αγέννητο μωρό της. Η πρώτη μόλυνση ενός ατόμου με έναν από τους τέσσερις ιοί του δάγκειου πυρετού συνήθως δεν οδηγεί σε συμπτώματα ή σε ήπια ασθένεια που μοιάζει με γρίπη. Μια επακόλουθη μόλυνση με οποιονδήποτε από τους άλλους τρεις ιούς δαγκείου είναι πιθανότερο να προκαλέσει σοβαρή ασθένεια. Όποιος αναπτύξει υψηλό πυρετό μετά από να ζήσει ή να ταξιδέψει σε μια περιοχή όπου το δάγκειο είναι κοινή κατά τις προηγούμενες δύο εβδομάδες θα πρέπει να θεωρήσει τον πυρετό του δάγκου πιθανότητα.

Εργαστηριακές εξετάσεις για το δάγκειο

Αρκετές εργαστηριακές εξετάσεις είναι χρήσιμες για τη διάγνωση της λοίμωξης από δάγκειο, αλλά μόνο μερικές εντοπίζουν τον ίδιο τον ιό. Παρόλο που πολλές λοιμώξεις προκαλούν αύξηση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων, τα άτομα με πυρετό του δάγκειου αίματος έχουν συνήθως χαμηλό επίπεδο κυκλοφορούντων λευκών αιμοσφαιρίων. Τα συστατικά που σχηματίζουν θρόμβο στο αίμα, τα αιμοπετάλια, είναι επίσης χαρακτηριστικά χαμηλά. Το ποσοστό του αίματος που αποτελείται από ερυθροκύτταρα, τον αιματοκρίτη, αυξάνεται λόγω διαρροής υγρών στους ιστούς του σώματος. Τα επίπεδα νατρίου στο αίμα είναι συχνά χαμηλότερα από τα φυσιολογικά και τα επίπεδα των ηπατικών ενζύμων μπορεί να αυξηθούν λόγω φλεγμονής.

Η πιο συχνά διεξαχθείσα δοκιμή για επιβεβαίωση της διάγνωσης του πυρετού του δαγκείου ψάχνει για αντισώματα κατά του ιού του δαγκείου στο αίμα του ασθενούς. Αν και αυτή η δοκιμασία μπορεί να αναγνωρίσει θετικά μια μόλυνση του δάγκειου πυρετού, τα αντισώματα χρειάζονται τουλάχιστον πέντε ημέρες για να εμφανιστούν στο αίμα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι δοκιμές αντισωμάτων δαγκείου έχουν πραγματοποιηθεί ιστορικά μόνο από εργαστήρια ειδικότητας, κρατικά δημόσια υγειονομικά τμήματα και Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Η δοκιμασία, ωστόσο, αναμένεται να γίνει ευρύτερα προσπελάσιμη διότι η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων ενέκρινε μια νέα, εμπορική μορφή της δοκιμής τον Απρίλιο του 2011.

Επιπρόσθετες εργαστηριακές δοκιμές

Οι λοιμώξεις του δάγκειου μπορεί να διαγνωσθούν χρησιμοποιώντας άλλες εργαστηριακές εξετάσεις ειδικά για τον ιό. Αυτές οι εξετάσεις αναζητούν θραύσματα γενετικού υλικού ή πρωτεϊνών δαγκείου στο αίμα του ασθενούς ή αναπτύσσουν τον ιό σε εξειδικευμένες κυτταρικές καλλιέργειες. Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά ακριβή και συγκεκριμένα, γεγονός που αποτελεί πλεονέκτημα έναντι των πιο συνηθισμένων εξετάσεων αντισωμάτων που μερικές φορές εντοπίζουν λανθασμένα άλλους ιούς όπως το Δυτικό Νείλο ή τον κίτρινο πυρετό ως δάγκειος πυρετός. Ωστόσο, αυτές οι δοκιμές δεν χρησιμοποιούνται τόσο συχνά όσο οι δοκιμές αντισωμάτων δαγκείου, λόγω υψηλότερου κόστους, πιο περίπλοκων διαδικασιών, μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος πριν από τη διάθεση αποτελεσμάτων ή συνδυασμού αυτών των παραγόντων.

Θεραπεία του πυρετού του δάγκειου πυρετού

Δεν υπάρχει προστατευτικό εμβόλιο ή εξειδικευμένη θεραπεία για τον ιό του δάγκειου πυρετού. Μετά τη διάγνωση, η θεραπεία αποτελείται κυρίως από ανάπαυση στο κρεβάτι, ενυδάτωση, ακεταμινοφαίνη για πυρετό και φαρμακευτική αγωγή για πόνο για σοβαρό πόνο των ματιών, των μυών ή των αρθρώσεων. Εάν εμφανιστούν σοβαρότερα συμπτώματα ή αιμορραγικός πυρετός, η νοσηλεία συνήθως απαιτείται για πιο επιθετική χορήγηση υγρών και άλλα μέτρα υποστήριξης. Η πρόληψη είναι το καλύτερο φάρμακο για τον πυρετό του δάγκειου πυρετού, που σημαίνει αποφυγή κουνουπιών. Οι συστάσεις περιλαμβάνουν την αποφυγή περιοχών με στάσιμο νερό κατά το πρωί και το σούρουπο, όταν τα κουνούπια είναι πιο ενεργά. φορώντας προστατευτικό ρουχισμό για την πρόληψη τσιμπήματα κουνουπιών. και χρησιμοποιώντας εντομοκτόνα και απωθητικά ανάλογα με τις ανάγκες.