Parkour Vs. Freerunning
Πίνακας περιεχομένων:
Το parkour και η freerunning είναι δύο σχετικές αλλά διαφορετικές μορφές αστικού αθλητισμού. Και στα δύο, οι ασκούμενοι τρέχουν, ανεβαίνουν και πηδούν για να περάσουν από μια περιοχή, η οποία είναι συχνά ένα τοπίο γεμάτο με εμπόδια. Οι δύο δραστηριότητες μοιράζονται πολλές τεχνικές, αλλά έχουν διαφορετικούς στόχους και φιλοσοφίες.
Βίντεο της Ημέρας
Parkour
Ο Γάλλος αθλητής David Belle, μαζί με μια ομάδα συνεργατών, ανέπτυξε την πειθαρχία του parkour στο Παρίσι τη δεκαετία του 1990. Ο Parkour, το όνομα του οποίου προέρχεται από μια γαλλική λέξη που σημαίνει "διαδρομή", είναι ένα σύστημα κίνησης που παίρνει την πιο άμεση διαδρομή μεταξύ δύο σημείων. Το Parkour αναπτύχθηκε σε αστικά περιβάλλοντα. Οι περισσότεροι ιχνηλάτες, όπως ονομάζονται, ασκούν σε αυτά τα περιβάλλοντα. Αυτή η διαδρομή μπορεί να περιλαμβάνει πηδώντας πάνω από εμπόδια, αναρριχητικούς τοίχους ή ταξιδεύοντας κατά μήκος των οροφών. Οι επαγγελματίες Parkour εκτιμούν την ευαισθητοποίηση του χώρου, την αποτελεσματικότητα της κίνησης και τη γνώση του αστικού τοπίου.
Freerunning
Ο όρος "freerunning" δημιουργήθηκε από τον Sebastien Foucan και προοριζόταν αρχικά να περιγράψει το parkour σε αγγλόφωνο κοινό. Ωστόσο, ο όρος τελικά αναπτύχθηκε για να σημαίνει μια κάπως διαφορετική πειθαρχία που συνδυάζει τις τεχνικές του parkour με ακροβατικά και γυμναστική. Οι freerunners βραβεύουν τη δημιουργικότητα, την αυτο-έκφραση και την ικανότητα αυτοσχεδιασμού.
Ομοιότητες
Το Parkour και η freerunning έχουν κοινή προέλευση. Πολλές από τις συγκεκριμένες τεχνικές του άλματος και της αναρρίχησης υπάρχουν τόσο στο parkour όσο και στο freerunning. Και οι δύο υπογραμμίζουν την ευαισθητοποίηση του περιβάλλοντος. Οι Traceurs και οι freerunners λειτουργούν σε παρόμοια περιβάλλοντα. Οι οργανώσεις που εμπλέκονται με ένα συχνά εμπλέκονται και με τις δύο. Για παράδειγμα, τα Βραβεία Parkour και Freerunning γιορτάζουν και τους δύο κλάδους. Η διάκριση μεταξύ parkour και freerunning μπορεί συχνά να είναι δύσκολη.
Διαφορές
Η θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στο parkour και την freerunning είναι μια φιλοσοφία. Η φιλοσοφία του Parkour είναι πιο ωφέλιμη από εκείνη του freerunning. Σε μια συνέντευξη του 2007 με τον "The New Yorker", ο David Belle εξήγησε ότι το parkour θα πρέπει να είναι χρήσιμο, καλώντας το "ένα πολύ διαφορετικό μυαλό από το να κάνει τα πράγματα για να φανεί καλό". Αντίθετα, το freerunning έχει μια πιο παιχνιδιάρικη, προσανατολισμένη στην απόδοση φιλοσοφία, στην οποία οι ανατροπές και τα άλματα μπορούν να είναι μια μορφή αυτο-έκφρασης. Οι επιθυμίες και η ελευθερία του ατόμου θεωρούνται πιο σημαντικές από τους αυστηρούς κανόνες.