Τρέξιμο και πονόμαζες μόσχοι

Οι παγωμένες τρεξίματα και άλλες μινιμαλιστικές κινήσεις υπογραμμίζουν μια αλλαγή στη μορφή που μειώνει τις φτέρνες της φτέρνας και αυξάνει τις κρούσεις του ποδιού κατά τη διάρκεια του βήματος. Αυτός ο τύπος λειτουργίας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο τραυματισμού και να αυξήσει την τρέχουσα οικονομία. Ωστόσο, οι αθλητές που τρέχουν πάρα πολύ στα δάχτυλα των ποδιών τους κινδυνεύουν από δυσφορία και τραυματισμό των μοσχαριών. Toe-τρέξιμο μιμείται τεχνική sprinting και δεν είναι επωφελής για την απόσταση λειτουργίας. Οι δρομείς πρέπει να επιδιώξουν να προσγειωθούν σε ουδέτερη απεργία για να αποφύγουν τους πονεμένους μοσχάρια.

Βίντεο της Ημέρας

Μυϊκή Κόπωση

Ο Νικόλαος Ρομάνοφ, διπλός ειδικός για το Ολυμπιακό προπονητή και τη φυσική αγωγή, εξηγεί ότι η εκκίνηση από τα δάχτυλα απαιτεί τα μύδια των μοσχαριών να είναι συνεχώς σφιγμένα. Σε αντίθεση με άλλους αθλητές εξ αποστάσεως, οι δρομείς δεν προσγειώνονται σε ουδέτερη θέση και δεν χρησιμοποιούν πλήρως τους μύες στα άνω πόδια και τους γοφούς τους. Αυτό το αποτέλεσμα είναι η μυϊκή κόπωση και η τάση, η οποία μπορεί να εμποδίσει τους δρομείς να διατηρούν ενέργεια και ρυθμό για πολλαπλά μίλια. Ενώ οι αθλητές μπορούν να ασκούν ασκήσεις για να ενισχύσουν τους μύες των μοσχαριών, η πρώτη απεργία του ποδιού θα τοποθετεί πάντα επιπλέον πίεση στα κάτω πόδια.

Βιομηχανική

Οι δάσκαλοι μπορούν να ασκήσουν πρόσθετη πίεση στους μύες των μοσχαριών τους μέσω κακής μορφής. Το Εργαστήριο Σκελετικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ προειδοποιεί τους αθλητές να μην "υπερβούν". Εξουδετερώνουν τις δυνάμεις των ποδιού προς τα κάτω για να δείχνουν τα πόδια τους προς τα κάτω για να προσγειώνονται στα δάχτυλα των ποδιών τους, γεγονός που τονίζει τους μύες των μοσχαριών. Οι δάσκαλοι του ποδιού μπορούν να επιβαρύνουν περαιτέρω τους μύες των μοσχαριών, σπρώχνοντας το πίσω πόδι τους, αντί να σηκώνουν το πόδι με τους γοφούς και τους μύες των άνω ποδιών. Η υπερφόρτωση συμβαίνει επίσης επειδή οι ποδοσφαιριστές πρέπει να κρατήσουν τα τακούνια τους ανυψωμένα από το έδαφος και δεν μπορούν να χαλαρώσουν τα μοσχάρια τους.

Τραυματισμοί Υπερβολικής Χρήσης

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Υποδοριακής Αθλητικής Ιατρικής, οι ποδοσφαιριστές και άλλοι αθλητές είναι επιρρεπείς σε υπερβολικές βλάβες εξαιτίας του αναπόφευκτου αντίκτυπου που συνδέεται με το τρέξιμο. Τα μικρο-δάκρυα στον ιστό των μοσχαριών προκαλούν τρυφερότητα και δυσκαμψία, τα οποία μπορούν να μεταφερθούν σε διαδοχικές εκπαιδευτικές συνεδρίες. Οι δρομείς πρέπει να προγραμματίζουν επαρκή ανάπαυση για να αποτρέψουν τα στελέχη ή τα πλήρη δάκρυα. Η γενική ευαισθησία από την υπερβολική χρήση είναι ιδιαίτερα συχνή στους δρομείς που μεταβαίνουν σε μια απεργία toe. Το Εργαστήριο Σκελετικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ συνιστά να μην αυξάνουν την απόσταση τους περισσότερο από 10 τοις εκατό την εβδομάδα για να αποτρέψουν αυτούς τους τραυματισμούς.

Τύποι παπουτσιών

Το τρέξιμο των δακτύλων συνδέεται με τα μινιμαλιστικά παπούτσια. Το μικρότερο ύψος του τακουνιού επιτρέπει στον αθλητή να προσγειωθεί στα δάχτυλα του χωρίς να χτυπήσει πρώτα το τακούνι και χωρίς να δείξει το πόδι του για να ξεκινήσει το κτύπημα των ποδιών. Οι δάσκαλοι που αντιμετωπίζουν πονόλαιμο μπορεί να θέλουν να χρησιμοποιήσουν παπούτσια που είναι λιγότερο ελάχιστα κατά τη μετάβασή τους στη φόρμα ή όταν υιοθετούν μια γυμνή προσέγγιση.Τα ουδέτερα παπούτσια επιτρέπουν σε έναν δρομέα να ασκεί τη φόρμα και να ενισχύει τα μοσχάρια χωρίς υπερβολική χρήση ή υπερφόρτωση. Μόλις ένας ποδοσφαιριστής έχει τελειοποιήσει τη φόρμα του και ενισχύσει τους μύες στα κάτω πόδια του, μπορεί να αποφοιτήσει σε ελάχιστα παπούτσια ή ξυπόλυτο τρέξιμο με λιγότερες πιθανότητες πόνου.