Τα αποτελέσματα των γονέων

Οι τεχνικές ελέγχου γονικής μέριμνας κυμαίνονται από αθέμιτη αυθεντική πειθαρχία έως ακραία ανάγκη. Και τα δύο άκρα μπορεί να είναι απογοητευτικά για ένα παιδί, με αποτέλεσμα μια στρεβλωμένη αίσθηση ανεξαρτησίας και αυτοπεποίθησης. Οι γονείς ελέγχου-freak δεν ελέγχουν πάντοτε σκόπιμα και χειραγωγούν τα παιδιά τους, αλλά οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις εξακολουθούν να είναι επιβλαβείς. Οι ειλικρινείς, ανοιχτές συζητήσεις μεταξύ γονέων και παιδιών μπορεί να μην επιλύσουν όλα τα ζητήματα, αλλά μπορούν να ανοίξουν πόρτες για βελτιωμένες οικογενειακές αλληλεπιδράσεις.

Βίντεο της Ημέρας

Η δυσαρέσκεια

Οι γονείς ελέγχου-freak συχνά λαμβάνουν κάθε απόφαση για τα παιδιά τους και αρνούνται να τους επιτρέψουν να αναλάβουν τις κατάλληλες για την ηλικία ευθύνες. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά περιφρονούν την άδικη και αυταρχική συμπεριφορά των γονιών τους, αισθάνεται ότι δεν έχουν περιθώρια να διαδώσουν τα φτερά τους. Σύμφωνα με τις συμβουλευτικές υπηρεσίες του Κρατικού Πανεπιστημίου του Κάνσας, τα παιδιά των γονέων που ελέγχουν συχνά αισθάνονται δυσάρεστες, ανεπαρκείς και ανίσχυρες. Ο έλεγχος των γονέων μπορεί να αισθάνεται σαν να προστατεύουν και να προστατεύουν τα παιδιά τους, αλλά τα παιδιά συχνά το βλέπουν ως παρεμβατικό και υπερβολικό - οδηγώντας τελικά σε θυμό και πικρία.

Κληρονομικότητα

Μια σοβαρή επίδραση του γονιδιώματος ελέγχου-freak είναι παραβατική συμπεριφορά. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Νιου Χάμσαϊρ, ένας αυταρχικός γονιός με νοοτροπία «είναι η διαδρομή μου ή ο αυτοκινητόδρομος» ήταν πιο πιθανό να δημιουργήσει ασεβείς και αποτρεπτικά παιδιά από έναν γονέα που κέρδισε το σεβασμό και την εμπιστοσύνη των παιδιών της. Τα παιδιά χρειάζονται εξουσία, έτσι ώστε να μάθουν να ακολουθούν τους κανόνες και να κατανοούν τις συνέπειες για κακή συμπεριφορά. Ωστόσο, οι αυταρχικοί γονείς που κυριαρχούν, χειραγωγούν και καταργούν σκληρές τιμωρίες δυσκολεύονται να κερδίσουν το σεβασμό των παιδιών τους. Από την άλλη πλευρά, η μελέτη του Νιού Χάμσαϊρ έδειξε ότι οι εξουσιοδοτημένοι, ελεγχόμενοι γονείς που εξισορρόπησαν τη συμπεριφορά τους με ζεστές και δεκτικές απαντήσεις στις ανάγκες των παιδιών τους - καλωσορίζοντας την ανοικτή επικοινωνία - είχαν παιδιά με αυτοπεποίθηση και περιεχόμενο.

Δυσκολία μετάβασης στην ενήλικη ζωή

Τα παιδιά των γονέων που ελέγχουν δυσκολεύονται να κάνουν το άλμα από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση. Το κρατικό πανεπιστήμιο του Κάνσας αναφέρει ότι οι μεταβάσεις σε ρόλους για ενήλικες είναι δύσκολο για τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με τους γονείς που ελέγχουν επειδή έχουν πρόβλημα να πάρουν αποφάσεις για τον εαυτό τους. Δεν μπορείτε να περιμένετε από ένα παιδί που δεν έχει βιώσει ποτέ την ανεξαρτησία να έχει ξαφνικά τις ικανότητες ωριμότητας και επίλυσης προβλημάτων για να κάνει όλες τις σωστές επιλογές. Οι γονείς ελέγχου-freak συχνά παράγουν παιδιά που αισθάνονται ένοχοι και ανυπότακτοι όταν λαμβάνουν ανεξάρτητες αποφάσεις, φοβούμενοι ότι θα απογοητεύσουν τους γονείς τους. Ο έλεγχος των γονικών τεχνικών εμποδίζει την ανάπτυξη και συχνά δημιουργεί ανθυγιεινά πρότυπα συν-εξάρτησης.

Ασφάλεια

Η ανασφάλεια είναι ένα επιβλαβές υποπροϊόν του ελέγχου των γονέων. Τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς ανεξάρτητη σκέψη, ευθύνες λήψης αποφάσεων και δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων κατακλύζουν τον πραγματικό κόσμο. Μόλις εγκαταλείψουν το αυταρχικό, υπερβολικά προστατευτικό περιβάλλον τους, δεν είναι αρκετά σίγουροι πώς να συμπεριφέρονται. Μερικά παιδιά στερούνται εμπιστοσύνης, έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανταποκρίνονται εκφοβιστικά στον κόσμο γύρω τους. Άλλοι μπορεί να εκδηλωθούν με θυμό και να εξεγερθούν ενάντια στους κοινωνικούς κανόνες. Η ανασφάλεια συχνά οδηγεί σε δυστυχία, οδηγώντας σε ανθυγιεινές σχέσεις μέσα και έξω από το σπίτι.