Τα πλεονεκτήματα των ψυχολογικών δοκιμών

Οι ψυχολόγοι, οι σύμβουλοι και οι θεραπευτές χρησιμοποιούν ψυχολογικό έλεγχο ως συμπλήρωμα στις κλινικές συνεντεύξεις. Μέσω των δοκιμών, συγκεντρώνονται πολλές πληροφορίες σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Παρόλο που οι δοκιμές μπορούν να είναι απρόσωπες και κουραστική, τα μακροπρόθεσμα πλεονεκτήματα της συλλογής πληροφοριών με αυτόν τον αποτελεσματικό και αντικειμενικό τρόπο υπερβαίνουν τα μειονεκτήματα. Η δοκιμή είναι επίσης οικονομικά αποδοτική. Οι πληροφορίες που χρειάζονται αρκετές ώρες συνέντευξης για απόκτηση συλλέγονται πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ακρίβεια μέσω δοκιμών.

Εστίαση στην ανάπτυξη

Η ψυχολογία επικεντρώνεται στην αλλαγή. Ένα πλεονέκτημα των ψυχολογικών εξετάσεων είναι η ικανότητά τους να εκτιμούν το επίπεδο ανάπτυξης σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Τα μέτρα των δεξιοτήτων σταδιοδρομίας και της γνωσιακής ανάπτυξης, για παράδειγμα, εστιάζουν ειδικά στην ανάπτυξη και παρέχουν ένα χώρο για εσάς και τον ψυχολόγο σας να αρχίσουν να μιλάνε για αλλαγή. Άλλες δοκιμές, όπως τα αποθέματα προσωπικότητας και τα όργανα, τα οποία μετρούν τη δυναμική της οικογένειας, τον περιβαλλοντικό άγχος και τα ψυχιατρικά προβλήματα, δεν επικεντρώνονται ειδικά στην ανάπτυξη, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καθοδηγήσουν τους ασθενείς προς την αλλαγή. Τα αποτελέσματα των δοκιμών αποκαλύπτουν τόσο τις δυνάμεις όσο και τους περιορισμούς, παρέχοντας ένα σημείο εκκίνησης για το πώς οι δυνάμεις αντισταθμίζουν τους περιορισμούς. Χρησιμοποιώντας τα αποτελέσματα των δοκιμών με αυτό τον τρόπο, ένας ψυχολόγος θα βοηθήσει την εστίαση του ασθενούς στην ανάπτυξη, σε αντίθεση με την απλή εστίαση στα προβλήματα.

Επίλυση Προβλημάτων

Οι πληροφορίες που λαμβάνονται από τις εξετάσεις είναι αντικειμενικές - όχι μόνο η γνώμη ενός ψυχολόγου ή ενός φίλου και μιας οικογένειας του ασθενούς. Βλέποντας τα αποτελέσματα των δοκιμών είναι ένας πολύ καλός τρόπος για έναν ασθενή να αποκτήσει μια σαφέστερη εικόνα του εαυτού του. Οπλισμένος με αυτές τις πληροφορίες, ένας ασθενής μπορεί να προσεγγίσει την επίλυση προβλημάτων χωρίς να αισθάνεται αναγκασμένος να το πράξει. Τα αντικειμενικά μέτρα, όπως αυτά που προέκυψαν από ένα τεστ προσωπικότητας, βοηθούν έναν ασθενή να δει πώς συνήθως πηγαίνει για την επίλυση προβλημάτων και ανοίγει το μυαλό του να δοκιμάσει κάτι νέο. Για παράδειγμα, όταν ένας ασθενής παίρνει ένα τεστ που αποκαλύπτει μια τάση να πάρει σκληρά την κριτική, θα ξέρει να προσπαθήσει να λύσει προβλήματα που σχετίζονται με την κριτική του με νέο τρόπο. Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν επίσης πλεονεκτήματα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων. Όταν ένας ασθενής κάνει μια δοκιμή που δείχνει ότι έχει την ικανότητα για κοινωνική δέσμευση, μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτό το πλεονέκτημα εφαρμόζοντάς τον στην επίλυση προβλημάτων.

Δημιουργία απόφασης

Οι ασθενείς συχνά αναζητούν τη βοήθεια ψυχολόγων για να βοηθήσουν στη λήψη σημαντικών αποφάσεων για τη ζωή. Μπορεί να αγωνίζονται με το σχολείο, το γάμο, τη γονική μέριμνα ή μια σταδιοδρομία και ελπίζουν ότι ένας ψυχολόγος μπορεί να βοηθήσει. Η δοκιμή είναι ένας αποτελεσματικός, ακριβής και αντικειμενικός τρόπος συλλογής πληροφοριών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συζητήσεις με έναν ψυχολόγο σχετικά με την απόφαση που πρέπει να ληφθεί υπό τέτοιες συνθήκες. Παρόλο που οι δοκιμές δεν είναι απαραίτητες για τη διεξαγωγή συζητήσεων σχετικά με τη λήψη αποφάσεων, οι πληροφορίες μπορούν να αυξήσουν τη γνώση του ασθενούς και να την βοηθήσουν να λάβει πιο ενημερωμένες αποφάσεις.

Εκπαίδευση

Οι εξετάσεις δίνουν σε έναν ψυχολόγο την ευκαιρία να εκπαιδεύσει. Ουσιαστικά, οι εξετάσεις διδάσκουν τους ανθρώπους για τον εαυτό τους και με έναν ψυχολόγο που καθοδηγεί τον ασθενή στην κατανόηση των αποτελεσμάτων των δοκιμών, η απλή απόκτηση γνώσης μπορεί να είναι ένα ισχυρό πλεονέκτημα στην πρόοδο της θεραπείας. Οι δοκιμές παρέχουν επίσης το πλεονέκτημα της καθιέρωσης ενός σημείου εκκίνησης για την εκπαίδευση ενός ασθενούς σε πτυχές της ψυχικής υγείας εν γένει. Με τα αποτελέσματα των δοκιμών που σχετίζονται ειδικά με τον ασθενή, ο ψυχολόγος γνωρίζει το είδος των πληροφοριών που χρειάζεται να μάθει ο ασθενής για να σημειώσει πρόοδο στη θεραπεία.