Οι επιδράσεις της υπερευαισθησίας στην αναπνοή

Ο εξαερισμός είναι η γρήγορη αναπνοή. Ο φυσιολογικός ρυθμός αναπνοής είναι 14 έως 18 αναπνοές ανά λεπτό. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι το αέριο που κανονικά ρυθμίζει το ρυθμό αναπνοής. Ένας γρήγορος ρυθμός αναπνοής μπορεί να συμβεί κανονικά μετά από άσκηση. Επιπλέον, οι καταστάσεις πανικού και οι υψηλές υψομετρικές αποστάσεις μπορούν επίσης να αυξήσουν το αναπνευστικό ρυθμό. Όταν συμβαίνουν αυτές οι καταστάσεις, τα άτομα μπορεί να έχουν μια ποικιλία συμπτωμάτων που σχετίζονται με τις μεταβολές του ρΗ στο σώμα τους που προκαλούνται από τον υπεραερισμό.

Βίντεο της Ημέρας

Διοξείδιο του άνθρακα

Στο αίμα, μεγάλο μέρος του παραγόμενου διοξειδίου του άνθρακα μετατρέπεται σε οξύ, ανθρακικό οξύ. Όταν το οξύ φτάσει στους πνεύμονες, μετατρέπεται ξανά σε διοξείδιο του άνθρακα και εκπνέεται. Ο υπερβρογχισμός προκαλεί πτώση του διοξειδίου του άνθρακα στο σώμα. Ως αποτέλεσμα, η ποσότητα του παραγόμενου οξέος μειώνεται, οδηγώντας σε αύξηση του ρΗ του σώματος. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως αλκάλωση.

Το διοξείδιο του άνθρακα δρα σε ορισμένα αναπνευστικά κέντρα στον εγκέφαλο και συνήθως διεγείρει την αναπνοή. Η μείωση των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα συνεπώς προκαλεί πτώση του ρυθμού αναπνοής, που στη συνέχεια χρησιμεύει για την ομαλοποίηση των επιπέδων αυτού του αερίου.

Άσκηση

Στην αερόβια άσκηση απαιτούνται πρόσθετα οξυγόνα από τους μυς που λειτουργούν και παράγεται επιπλέον διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό οδηγεί σε αύξηση των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα. Το διοξείδιο του άνθρακα δρα στον εγκέφαλο για να τονώσει την αναπνοή. Ως αποτέλεσμα, ένα άτομο που ασκεί συχνά έχει ταχύτερο ρυθμό αναπνοής. Αυτή η δράση βοηθά στη διατήρηση της επαρκούς οξυγόνωσης του αίματος και απαλλάσσει από το πρόσθετο διοξείδιο του άνθρακα.

Άγχος

Άτομα με άγχος ή διαταραχή πανικού μπορεί να έχουν ξαφνικά αυξημένο ρυθμό αναπνοής σε μια επίθεση πανικού. Ένα από τα σημαντικά συμπτώματα των διαταραχών πανικού είναι ο υπεραερισμός. Σε αυτή την κατάσταση, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα πέφτουν ασυνήθιστα χαμηλά. Ως αποτέλεσμα, προκύπτει ένα ήπιο επίπεδο αλκάλωσης. Η αλκάλωση μπορεί να προκαλέσει μια σειρά συμπτωμάτων, όπως μια αίσθηση μυρμηγκιού γύρω από το στόμα και τα άκρα. Μπορεί επίσης να προκαλέσει μυϊκούς σπασμούς.

Υψηλά υψόμετρα

Καθώς ένα άτομο ανεβαίνει σε υψηλότερα και μεγαλύτερα υψόμετρα, η ατμοσφαιρική πίεση πέφτει. Στη στάθμη της θάλασσας, η πίεση του αέρα είναι 760 χιλιοστά υδραργύρου. σε 18, 000 πόδια πάνω από τη στάθμη της θάλασσας, πέφτει σε 380 χιλιοστόμετρα υδραργύρου. Ως αποτέλεσμα, η ποσότητα του οξυγόνου που υπάρχει στην ατμόσφαιρα μειώνεται επίσης. Ο ρόλος του οξυγόνου στον έλεγχο της αναπνοής είναι ελαφρύς. Ωστόσο, όταν το επίπεδο οξυγόνου πέσει σε χαμηλή ποσότητα, ενεργεί για να διεγείρει επίσης την αναπνοή. Ο αυξημένος ρυθμός αναπνοής διατηρεί τα επίπεδα οξυγόνου σε κανονικές κλίμακες, αλλά προκαλεί πτώση του διοξειδίου του άνθρακα.

Μια ήπια κατάσταση αλκάλωσης ακολουθεί την επίτευξη μεγάλου υψομέτρου. αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει ασθένεια ορεινών υψηλών υψομέτρων.Τα άτομα με αυτή την κατάσταση έχουν ναυτία, πονοκεφάλους και ζάλη. Η κατάσταση συνήθως υποχωρεί μετά από αρκετές ημέρες καθώς οι νεφροί αντισταθμίζουν αργά τη μεταβολή στο pH του αίματος.