Η επίδραση των αντι-θρεπτικών ουσιών στα τρόφιμα

Τα περισσότερα φυτά, συμπεριλαμβανομένων πολλών οικόσιτων καλλιεργειών τροφίμων, είναι εξοπλισμένα με χημικές άμυνες ενάντια στην κατανάλωσή τους. Οι άνθρωποι έχουν μάθει να αγαπούν τις πικάντικες ενώσεις θείου στα κρεμμύδια και τη φλεγόμενη καψαϊκίνη στις πιπεριές της Χιλή, αλλά κάποιες άλλες ενώσεις είναι πιο προβληματικές. Πολλές φυτικές καλλιέργειες περιέχουν ενώσεις με αντισηπτικές ιδιότητες, πράγμα που σημαίνει ότι παρεμποδίζουν την ικανότητα του οργανισμού να εκχυλίζει θρεπτικά συστατικά από τα τρόφιμα.

Βίντεο της Ημέρας

Σχετικά με τα Αντιιόντα

Εκτός από τα φρούτα, τα περισσότερα φυτικά τρόφιμα περιέχουν μερικές τοξίνες ή συστατικά που προκαταρκτούν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, συμβαίνουν σε αμελητέες ποσότητες, χάρη στους αιώνες επιλεκτικής αναπαραγωγής από τους αγρότες. Ωστόσο, πολλά κοινά τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των συνδετήρων όπως τα φασόλια και το σπανάκι, εξακολουθούν να περιέχουν υψηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών. Η μαγειρική καταστρέφει ή απενεργοποιεί τις αντιατηρητικές ιδιότητες αυτών των ενώσεων, επιτρέποντας στο σώμα σας να απορροφήσει τη διατροφή από αυτές. Σε πολλές περιπτώσεις, τα τρόφιμα με αντιανατηρητικά χαρακτηριστικά εξακολουθούν να είναι υγιεινά και θρεπτικά, ακόμα και όταν καταναλώνονται ωμά, αλλά ενημερωμένοι diners θα τα φάει επιλεκτικά.

Αναστολείς πρωτεασών

Υπάρχουν διάφοροι τύποι αντιαφρακτικών ενώσεων. Μια ομάδα αποτελείται από εξειδικευμένες πρωτεΐνες που ονομάζονται αναστολείς πρωτεάσης. Αυτά παρεμποδίζουν τη δράση των ενζύμων που βοηθούν το σώμα σας να αφομοιώσει πρωτεΐνες, μετατρέποντάς τα σε καύσιμα και δομικά στοιχεία για το κιτ επισκευής του σώματος. Τα φασόλια και άλλα όσπρια, τα αγγούρια, τα ραπάνια, το μπρόκολο, το σπανάκι και οι πατάτες περιέχουν όλα αναστολείς πρωτεάσης. Οι αναστολείς πρωτεάσης δεν αποτελούν μείζονα παράγοντα για τους περισσότερους Αμερικανούς, διότι η αμερικανική διατροφή είναι πλούσια σε ζωικές πρωτεΐνες και σχετικά ελαφριά στα ωμά λαχανικά. Ωστόσο, ορισμένοι χορτοφάγοι και βέγκαν, ειδικά εκείνοι που καταναλώνουν ωμές τροφές, πρέπει να παρακολουθούν την κατανάλωσή τους.

Λεκτίνες

Οι λεκτίνες είναι μια άλλη ομάδα πρωτεϊνών που μειώνουν την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών με πιο άμεσο και ευρύ τρόπο. Το λεπτό έντερο σας είναι επενδεδυμένο με λεπτές κυλινδρικές δομές που ονομάζονται βλεφαρίδες, οι οποίες απορροφούν θρεπτικά συστατικά από τα αφομοιωμένα τρόφιμα που διέρχονται. Οι λεκτίνες δεσμεύονται στα νιφάδες, δημιουργώντας ένα λεπτό στρώμα πρωτεΐνης που ενεργεί όπως η επίστρωση μη αντιοξειδωτικών στα μαγειρικά σας σκεύη. Τα τρόφιμα και οι θρεπτικές ουσίες περνούν χωρίς να απορροφώνται και να χρησιμοποιούνται από το σώμα. Σε μερικές περιπτώσεις οι λεκτίνες μπορούν να κάνουν το δρόμο τους στην κυκλοφορία του αίματός σας, όπου προκαλούν την συσχέτιση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Μπορούν να είναι υπεύθυνες για τα συμπτώματα που μοιάζουν πολύ με δηλητηρίαση των τροφίμων.

Άλλες ενώσεις

Μια ποικιλία άλλων χημικών ενώσεων στα τρόφιμα έχει ανθεκτικές ιδιότητες. Συνήθως, δουλεύουν συνδέοντας σε ένα ή άλλο θρεπτικό συστατικό στο φαγητό και μεταβάλλοντας το σε μια μορφή που το σώμα σας δεν μπορεί να απορροφήσει. Ένα παράδειγμα είναι το φυτικό οξύ, το οποίο βρίσκεται σε κόκκους δημητριακών, άγριο ρύζι και μερικά φασόλια.Συνδέεται με ασβέστιο, σίδηρο και άλλα θρεπτικά συστατικά και εμποδίζει την απορρόφησή τους. Το οξαλικό οξύ, που βρίσκεται στο σπανάκι, συνδέει επίσης το σίδηρο και το ασβέστιο. Οι τανίνες στο τσάι και μερικοί καρποί μπορούν να αποτρέψουν την απορρόφηση του ψευδαργύρου. Αυτές οι ενώσεις έχουν όλες ωφέλιμες επιδράσεις επίσης και δεν πρέπει να αποφεύγονται εντελώς.