Η ιστορία της Φυσικής Αγωγής στη Ρώμη

Από την πολλή συμβολή των Ελλήνων στο κλασικό πολιτισμό, η έννοια της αμοιβαίας εξάρτησης μεταξύ ενός υγιούς μυαλού και ενός υγιούς σώματος συνέχισε στη Ρώμη σε όλες τις δημοκρατικές και αυτοκρατορικές περιόδους. Ωστόσο, οι Ρωμαίοι είχαν την πρόθεση να κάνουν πρακτική χρήση της φυσικής κατάρτισης, πέρα ​​από τις ευνοϊκές επιπτώσεις της στη γενική υγεία. Η ρωμαϊκή πολιτική φιλοδοξία ενσωμάτωσε τη φυσική αγωγή σε ένα εθνικό πρόγραμμα στρατιωτικής ετοιμότητας. Με επίκεντρο τα αγόρια και τους άνδρες, η φυσική αγωγή επικεντρώθηκε σε δραστηριότητες που έχτισαν και συντηρούσαν τους πολεμιστές.

->

Αυτοκρατορική Εκπαίδευση για Πόλεμο

Αν και οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν μεγάλες ποσότητες ελληνικού πολιτισμού, ο πόλεμος δεν ήταν μεταξύ τους. Οι Έλληνες πολέμησαν σε φάλαγγες, που ήταν μεγάλοι και πυκνοκατοικημένοι σχηματισμοί πεζικού περιβαλλόμενοι από έναν τοίχο ασπίδων. Καθώς ο ρωμαϊκός στρατός μεγάλωσε σε μέγεθος και επαγγελματισμό, υιοθέτησε ευέλικτες στρατηγικές, πολλοί από τους οποίους απαιτούσαν έναν στρατιώτη να αγωνιστεί έξω. Καθώς η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επεκτάθηκε από το 27 μ.Χ., η εκπαίδευση των αγοριών αποσκοπούσε στην ανάπτυξη πίστης, πειθαρχίας και φυσικής αντοχής μέσα από δραστηριότητες όπως τρέξιμο, άλματα, πυγμαχία, πάλη, ιππικός χειρισμός, ξιφομάχος και χρήση τόξου και βέλους. Τα αγόρια ηλικίας έως 10 ετών διδάχθηκαν σε αμάξια αγώνων.

Εγκαταστάσεις

Πολλά πολεοδομικά σχέδια, στην Πομπηία, για παράδειγμα, φιλοξένησαν γυμναστήρια, παλαίστρα και αυλές που πλαισιωνόταν από μεγάλες πόρτες. Αυτές οι καλυμμένες περιοχές χρησιμοποιήθηκαν για αγώνες ποδιών καθώς και δημόσιες αρτηρίες. Άλλοι αθλητικοί χώροι περιελάμβαναν ένα νάτιτιο ή μια μεγάλη πισίνα. Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν αφιερωμένες θέσεις για βάσεις ή στρατώνες, συχνά πραγματοποιήθηκε στρατιωτική εκπαίδευση σε αυτές τις δημόσιες εγκαταστάσεις. Δίπλα σε αυτές τις αθλητικές τοποθεσίες υπήρχε το destkturarium, όπου εφαρμόστηκαν λάδια, αλάτι, βάλσαμα και βότανα και αποξεσάστηκαν πριν από το μπάνιο.

Εκπαίδευση Γυναικών

Η Αρχαία Ρώμη δεν έκανε τη φυσική αγωγή, ούτε την εκπαίδευση, προτεραιότητα για τις γυναίκες. Υδάτινα, χορευτικά και ακροβατικά για διασκέδαση ήταν η έκταση της γυναικείας αθλητικής εκπαίδευσης. Για μια σύντομη περίοδο, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σεπτίμιου Σεβέρη από το 193 έως το 211 μ.Χ., οι γυναίκες θεωρούνταν ότι συμμετείχαν σε αγώνες μονομάχων.Όπως και οι άντρες πολεμιστές-σε-κατάρτιση, οι γυναίκες επιτρέπεται στα σπίτια μπάνιου, αν και συνήθως σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.