Κιχώριο Εκχύλισμα ρίζας και μετεγχειρητική
Πίνακας περιεχομένων:
- Ιστορικό
- Το τσίκορο, γνωστό και ως Cichorium intybus, σχετίζεται με άλλα ιατρικά παντελόνια που συνήθως χρησιμοποιούνται, όπως η πικραλίδα και η τάνσυ. Σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο «Αγροτική Ζωή» το 2011, το κιχώριο έχει χρησιμοποιηθεί και καλλιεργηθεί από ανθρώπους για χιλιάδες χρόνια από την αρχαία Αίγυπτο. Η κοινή ονομασία για το κιχώριο προέρχεται από το παλιό αιγυπτιακό όνομά του, το chichorium. Το τσίκο χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή δυτική φυτική ιατρική ως διεγερτικό πεπτικού, τονωτικό ήπαρ και εσωτερικό καθαριστικό. Η ρίζα της κιχωρίου είναι επίσης δημοφιλής ως υποκατάστατο καφέ και προστίθεται σε μερικές μπύρες ως αρωματική ουσία. Οι αγρότες χρησιμοποιούν τα φύλλα του κιχωρίου ως ζωοτροφή, με την υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες, καθιστώντας την χρήσιμη στην αναστολή των παρασίτων στα ζώα εκμετάλλευσης.
- Η ρίζα της κινέρας περιέχει διαιτητικές ίνες που ονομάζονται φρουκτάνες και ινουλίνη, οι οποίες έχουν ευεργετική επίδραση στις καλλιέργειες συμβιωτικών βακτηρίων που ζουν στα μικρά και μεγάλα έντερα των ανθρώπων. Τα συμβιωτικά ή "φιλικά" βακτήρια, όπως ο γαλακτοβάκιλλος και τα μπιφιδόβακτα, εξασφαλίζουν υγιή πέψη, αναστέλλουν παθογόνους παράγοντες όπως το candida και υποστηρίζουν την ανοσολογική λειτουργία. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "The Journal of Nutrition" το 1998, ερευνητές του Καθολικού Πανεπιστημίου της Louvain στο Βέλγιο εξέτασαν φρουκτάνες και ινουλίνη από ρίζα κιχωρίου σε βακτηριακές καλλιέργειες. Η ρίζα της κιχωρίου είχε σημαντική επίδραση στα bifidobacteria, παρέχοντας τροφή στα βακτηρίδια και επιτρέποντας στις καλλιέργειες να αναπτύσσονται γρηγορότερα. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ρίζα κιχωρίου και τα φρουκτάνια και η ινουλίνη είναι προβιοτικά και θα ωφελήσουν την ανάπτυξη των bifidobacteria στο ανθρώπινο έντερο.
- Μελέτες έχουν δείξει ότι η ρίζα κιχωρίου μπορεί να προάγει την πέψη, αλλά η ισορροπία είναι σημαντική. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο "The American Journal for Clinical Nutrition" το 1998, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης στη Δανία εξέτασαν τις επιδράσεις των φυτικών ινών από το κιχώριο στους ανθρώπινους ασθενείς που πέθαναν. Ενώ μέχρι 5 g φρουκτάνης κιχωρίου και ινουλίνης ήταν καλά ανεκτά, οι άνθρωποι που κατανάλωσαν μεταξύ 20 και 30 g ημερησίως παρουσίασαν πεπτικές ενόχληση που περιελάμβανε μετεωρισμό, διάρροια και φούσκωμα. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι φυτικές ίνες που βρίσκονται στο κιχώριο είναι ασφαλείς και ωφέλιμες για την πεπτική υγεία, ειδικά με την υποστηρικτική επίδρασή τους στα συμβιωτικά βακτηρίδια στο έντερο, η υπερβολική κατανάλωση εκχυλίσματος ρίζας κιχωρίου μπορεί να επιδεινώσει τα πεπτικά προβλήματα και όχι καλύτερα.
- Σύμφωνα με τα φάρμακα. com, η ρίζα κιχωρίου είναι ασφαλής και καλά ανεκτή από την πλειοψηφία του πληθυσμού. Μερικοί άνθρωποι βιώνουν αλλεργίες και δερματίτιδα εξ επαφής κατά το χειρισμό των φύλλων και των λουλουδιών - αν έχετε γνωστή αλλεργία στο κιχώριο, αποφύγετε να χρησιμοποιείτε τα ριζικά προϊόντα κιχωρίου. Όταν επιλέγετε τα ριζικά προϊόντα κιχωρίου, αγοράστε ρίζα οργανικού κιχωρίου λόγω αναφορών μόλυνσης με τοξικά μυκητοκτόνα. Αποφύγετε τη χρήση ρίζας κιχωρίου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, καθώς έχει διεγερτικές επιδράσεις στην εμμηνόρροια.
Εάν αντιμετωπίζετε μετεωρισμό, το εκχύλισμα ρίζας κιχωρίου μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε την πεπτική σας ενόχληση. Η ρίζα της κιχωρίου είναι μια παραδοσιακή φυτική θεραπεία για τα πεπτικά προβλήματα που λαμβάνονται για την προώθηση της απορρόφησης θρεπτικών ουσιών, τη μείωση των φουσκώνει και την εξισορρόπηση των βακτηρίων του εντέρου. Το εκχύλισμα ρίζας από τσίκρυ μπορεί να αγοραστεί σε καταστήματα υγιεινής διατροφής ή να γίνει στο σπίτι χρησιμοποιώντας αποξηραμένη ή φρυγμένη ρίζα κιχωρίου για να κάνει ένα τσάι βοτάνων παρόμοιο με γεύση στον καφέ. Το τσίκο δεν προορίζεται να αντικαταστήσει την ιατρική περίθαλψη, επομένως συμβουλευτείτε έναν εγγεγραμμένο ιατρικό βοτανολόγο και ιατρό πριν αγοράσετε τα προϊόντα κιχωρίου.
Ιστορικό
Το τσίκορο, γνωστό και ως Cichorium intybus, σχετίζεται με άλλα ιατρικά παντελόνια που συνήθως χρησιμοποιούνται, όπως η πικραλίδα και η τάνσυ. Σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο «Αγροτική Ζωή» το 2011, το κιχώριο έχει χρησιμοποιηθεί και καλλιεργηθεί από ανθρώπους για χιλιάδες χρόνια από την αρχαία Αίγυπτο. Η κοινή ονομασία για το κιχώριο προέρχεται από το παλιό αιγυπτιακό όνομά του, το chichorium. Το τσίκο χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή δυτική φυτική ιατρική ως διεγερτικό πεπτικού, τονωτικό ήπαρ και εσωτερικό καθαριστικό. Η ρίζα της κιχωρίου είναι επίσης δημοφιλής ως υποκατάστατο καφέ και προστίθεται σε μερικές μπύρες ως αρωματική ουσία. Οι αγρότες χρησιμοποιούν τα φύλλα του κιχωρίου ως ζωοτροφή, με την υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες, καθιστώντας την χρήσιμη στην αναστολή των παρασίτων στα ζώα εκμετάλλευσης.
Η ρίζα της κινέρας περιέχει διαιτητικές ίνες που ονομάζονται φρουκτάνες και ινουλίνη, οι οποίες έχουν ευεργετική επίδραση στις καλλιέργειες συμβιωτικών βακτηρίων που ζουν στα μικρά και μεγάλα έντερα των ανθρώπων. Τα συμβιωτικά ή "φιλικά" βακτήρια, όπως ο γαλακτοβάκιλλος και τα μπιφιδόβακτα, εξασφαλίζουν υγιή πέψη, αναστέλλουν παθογόνους παράγοντες όπως το candida και υποστηρίζουν την ανοσολογική λειτουργία. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "The Journal of Nutrition" το 1998, ερευνητές του Καθολικού Πανεπιστημίου της Louvain στο Βέλγιο εξέτασαν φρουκτάνες και ινουλίνη από ρίζα κιχωρίου σε βακτηριακές καλλιέργειες. Η ρίζα της κιχωρίου είχε σημαντική επίδραση στα bifidobacteria, παρέχοντας τροφή στα βακτηρίδια και επιτρέποντας στις καλλιέργειες να αναπτύσσονται γρηγορότερα. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ρίζα κιχωρίου και τα φρουκτάνια και η ινουλίνη είναι προβιοτικά και θα ωφελήσουν την ανάπτυξη των bifidobacteria στο ανθρώπινο έντερο.
Κλινική ΈρευναΜελέτες έχουν δείξει ότι η ρίζα κιχωρίου μπορεί να προάγει την πέψη, αλλά η ισορροπία είναι σημαντική. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο "The American Journal for Clinical Nutrition" το 1998, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης στη Δανία εξέτασαν τις επιδράσεις των φυτικών ινών από το κιχώριο στους ανθρώπινους ασθενείς που πέθαναν. Ενώ μέχρι 5 g φρουκτάνης κιχωρίου και ινουλίνης ήταν καλά ανεκτά, οι άνθρωποι που κατανάλωσαν μεταξύ 20 και 30 g ημερησίως παρουσίασαν πεπτικές ενόχληση που περιελάμβανε μετεωρισμό, διάρροια και φούσκωμα. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι φυτικές ίνες που βρίσκονται στο κιχώριο είναι ασφαλείς και ωφέλιμες για την πεπτική υγεία, ειδικά με την υποστηρικτική επίδρασή τους στα συμβιωτικά βακτηρίδια στο έντερο, η υπερβολική κατανάλωση εκχυλίσματος ρίζας κιχωρίου μπορεί να επιδεινώσει τα πεπτικά προβλήματα και όχι καλύτερα.
Ασφάλεια και τοξικότητα
